аўтахро́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтахро́мны аўтахро́мная аўтахро́мнае аўтахро́мныя
Р. аўтахро́мнага аўтахро́мнай
аўтахро́мнае		 аўтахро́мнага аўтахро́мных
Д. аўтахро́мнаму аўтахро́мнай аўтахро́мнаму аўтахро́мным
В. аўтахро́мны (неадуш.)
аўтахро́мнага (адуш.)		 аўтахро́мную аўтахро́мнае аўтахро́мныя (неадуш.)
аўтахро́мных (адуш.)
Т. аўтахро́мным аўтахро́мнай
аўтахро́мнаю		 аўтахро́мным аўтахро́мнымі
М. аўтахро́мным аўтахро́мнай аўтахро́мным аўтахро́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)