аўтатыпі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтатыпі́чны аўтатыпі́чная аўтатыпі́чнае аўтатыпі́чныя
Р. аўтатыпі́чнага аўтатыпі́чнай
аўтатыпі́чнае		 аўтатыпі́чнага аўтатыпі́чных
Д. аўтатыпі́чнаму аўтатыпі́чнай аўтатыпі́чнаму аўтатыпі́чным
В. аўтатыпі́чны (неадуш.)
аўтатыпі́чнага (адуш.)		 аўтатыпі́чную аўтатыпі́чнае аўтатыпі́чныя (неадуш.)
аўтатыпі́чных (адуш.)
Т. аўтатыпі́чным аўтатыпі́чнай
аўтатыпі́чнаю		 аўтатыпі́чным аўтатыпі́чнымі
М. аўтатыпі́чным аўтатыпі́чнай аўтатыпі́чным аўтатыпі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)