аўтарэгулява́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
аўтарэгулява́нне | аўтарэгулява́нні | |
аўтарэгулява́ння | аўтарэгулява́нняў | |
аўтарэгулява́нню | аўтарэгулява́нням | |
аўтарэгулява́нне | аўтарэгулява́нні | |
аўтарэгулява́ннем | аўтарэгулява́ннямі | |
аўтарэгулява́нні | аўтарэгулява́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)