аўтано́мны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўтано́мны аўтано́мная аўтано́мнае аўтано́мныя
Р. аўтано́мнага аўтано́мнай
аўтано́мнае		 аўтано́мнага аўтано́мных
Д. аўтано́мнаму аўтано́мнай аўтано́мнаму аўтано́мным
В. аўтано́мны (неадуш.)
аўтано́мнага (адуш.)		 аўтано́мную аўтано́мнае аўтано́мныя (неадуш.)
аўтано́мных (адуш.)
Т. аўтано́мным аўтано́мнай
аўтано́мнаю		 аўтано́мным аўтано́мнымі
М. аўтано́мным аўтано́мнай аўтано́мным аўтано́мных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)