аўтазапра́ўшчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
аўтазапра́ўшчык | аўтазапра́ўшчыкі | |
аўтазапра́ўшчыка | аўтазапра́ўшчыкаў | |
аўтазапра́ўшчыку | аўтазапра́ўшчыкам | |
аўтазапра́ўшчык | аўтазапра́ўшчыкі | |
аўтазапра́ўшчыкам | аўтазапра́ўшчыкамі | |
аўтазапра́ўшчыку | аўтазапра́ўшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)