аўтавандро́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. аўтавандро́ўка аўтавандро́ўкі
Р. аўтавандро́ўкі аўтавандро́вак
Д. аўтавандро́ўцы аўтавандро́ўкам
В. аўтавандро́ўку аўтавандро́ўкі
Т. аўтавандро́ўкай
аўтавандро́ўкаю		 аўтавандро́ўкамі
М. аўтавандро́ўцы аўтавандро́ўках

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)