аўтаакісле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| аўтаакісле́нне | |
| аўтаакісле́ння | |
| аўтаакісле́нню | |
| аўтаакісле́нне | |
| аўтаакісле́ннем | |
| аўтаакісле́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)