аўку́ба
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| аўку́ба | аўку́бы | |
| аўку́бы | аўку́б | |
| аўку́бе | аўку́бам | |
| аўку́бу | аўку́бы | |
| аўку́бай аўку́баю |
аўку́бамі | |
| аўку́бе | аўку́бах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)