аўдыто́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўдыто́рны аўдыто́рная аўдыто́рнае аўдыто́рныя
Р. аўдыто́рнага аўдыто́рнай
аўдыто́рнае		 аўдыто́рнага аўдыто́рных
Д. аўдыто́рнаму аўдыто́рнай аўдыто́рнаму аўдыто́рным
В. аўдыто́рны (неадуш.)
аўдыто́рнага (адуш.)		 аўдыто́рную аўдыто́рнае аўдыто́рныя (неадуш.)
аўдыто́рных (адуш.)
Т. аўдыто́рным аўдыто́рнай
аўдыто́рнаю		 аўдыто́рным аўдыто́рнымі
М. аўдыто́рным аўдыто́рнай аўдыто́рным аўдыто́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)