аўдаве́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аўдаве́лы аўдаве́лая аўдаве́лае аўдаве́лыя
Р. аўдаве́лага аўдаве́лай
аўдаве́лае		 аўдаве́лага аўдаве́лых
Д. аўдаве́ламу аўдаве́лай аўдаве́ламу аўдаве́лым
В. аўдаве́лы (неадуш.)
аўдаве́лага (адуш.)		 аўдаве́лую аўдаве́лае аўдаве́лыя (неадуш.)
аўдаве́лых (адуш.)
Т. аўдаве́лым аўдаве́лай
аўдаве́лаю		 аўдаве́лым аўдаве́лымі
М. аўдаве́лым аўдаве́лай аўдаве́лым аўдаве́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)