ашы́йнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ашы́йнік ашы́йнікі
Р. ашы́йніка ашы́йнікаў
Д. ашы́йніку ашы́йнікам
В. ашы́йнік ашы́йнікі
Т. ашы́йнікам ашы́йнікамі
М. ашы́йніку ашы́йніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)