ачуня́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ачуня́нне
Р. ачуня́ння
Д. ачуня́нню
В. ачуня́нне
Т. ачуня́ннем
М. ачуня́нні

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)