ачмуці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ачмучу́ ачму́цім
2-я ас. ачму́ціш ачму́ціце
3-я ас. ачму́ціць ачму́цяць
Прошлы час
м. ачмуці́ў ачмуці́лі
ж. ачмуці́ла
н. ачмуці́ла
Загадны лад
2-я ас. ачмуці́ ачмуці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час ачмуці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)