ачмуце́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ачмуце́нне | |
ачмуце́ння | |
ачмуце́нню | |
ачмуце́нне | |
ачмуце́ннем | |
ачмуце́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
ачмуце́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ачмуце́нне | |
ачмуце́ння | |
ачмуце́нню | |
ачмуце́нне | |
ачмуце́ннем | |
ачмуце́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)