ачарава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ачарава́нне | |
ачарава́ння | |
ачарава́нню | |
ачарава́нне | |
ачарава́ннем | |
ачарава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
ачарава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ачарава́нне | |
ачарава́ння | |
ачарава́нню | |
ачарава́нне | |
ачарава́ннем | |
ачарава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)