ацярэ́бліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
ацярэ́бліванне | |
ацярэ́блівання | |
ацярэ́бліванню | |
ацярэ́бліванне | |
ацярэ́бліваннем | |
ацярэ́бліванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)