ацярэ́бліванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ацярэ́бліванне | |
| ацярэ́блівання | |
| ацярэ́бліванню | |
| ацярэ́бліванне | |
| ацярэ́бліваннем | |
| ацярэ́бліванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)