ацынкава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ацынкава́нне ацынкава́нні
Р. ацынкава́ння ацынкава́нняў
Д. ацынкава́нню ацынкава́нням
В. ацынкава́нне ацынкава́нні
Т. ацынкава́ннем ацынкава́ннямі
М. ацынкава́нні ацынкава́ннях

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)