ахо́ўнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ахо́ўнік | ахо́ўнікі | |
| ахо́ўніка | ахо́ўнікаў | |
| ахо́ўніку | ахо́ўнікам | |
| ахо́ўніка | ахо́ўнікаў | |
| ахо́ўнікам | ахо́ўнікамі | |
| ахо́ўніку | ахо́ўніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)