ахарактарызава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ахарактарызава́ны ахарактарызава́ная ахарактарызава́нае ахарактарызава́ныя
Р. ахарактарызава́нага ахарактарызава́най
ахарактарызава́нае		 ахарактарызава́нага ахарактарызава́ных
Д. ахарактарызава́наму ахарактарызава́най ахарактарызава́наму ахарактарызава́ным
В. ахарактарызава́ны (неадуш.)
ахарактарызава́нага (адуш.)		 ахарактарызава́ную ахарактарызава́нае ахарактарызава́ныя (неадуш.)
ахарактарызава́ных (адуш.)
Т. ахарактарызава́ным ахарактарызава́най
ахарактарызава́наю		 ахарактарызава́ным ахарактарызава́нымі
М. ахарактарызава́ным ахарактарызава́най ахарактарызава́ным ахарактарызава́ных

Кароткая форма: ахарактарызава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)