ахало́джанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ахало́джанне | |
| ахало́джання | |
| ахало́джанню | |
| ахало́джанне | |
| ахало́джаннем | |
| ахало́джанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)