афіцы́йнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| афіцы́йнік | афіцы́йнікі | |
| афіцы́йніка | афіцы́йнікаў | |
| афіцы́йніку | афіцы́йнікам | |
| афіцы́йніка | афіцы́йнікаў | |
| афіцы́йнікам | афіцы́йнікамі | |
| афіцы́йніку | афіцы́йніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)