атэ́ўнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| атэ́ўнік | атэ́ўнікі | |
| атэ́ўніка | атэ́ўнікаў | |
| атэ́ўніку | атэ́ўнікам | |
| атэ́ўнік | атэ́ўнікі | |
| атэ́ўнікам | атэ́ўнікамі | |
| атэ́ўніку | атэ́ўніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)