ату́таваць
‘паляваць, пераследуючы каго-небудзь сабакамі (ад крыку "ату")’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| ату́тую | ату́туем | |
| ату́туеш | ату́туеце | |
| ату́туе | ату́туюць | |
| Прошлы час | ||
| ату́таваў | ату́тавалі | |
| ату́тавала | ||
| ату́тавала | ||
| Загадны лад | ||
| ату́туй | ату́туйце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| ату́таваўшы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)