атурэ́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. атурэ́чаны атурэ́чаная атурэ́чанае атурэ́чаныя
Р. атурэ́чанага атурэ́чанай
атурэ́чанае		 атурэ́чанага атурэ́чаных
Д. атурэ́чанаму атурэ́чанай атурэ́чанаму атурэ́чаным
В. атурэ́чаны (неадуш.)
атурэ́чанага (адуш.)		 атурэ́чаную атурэ́чанае атурэ́чаныя (неадуш.)
атурэ́чаных (адуш.)
Т. атурэ́чаным атурэ́чанай
атурэ́чанаю		 атурэ́чаным атурэ́чанымі
М. атурэ́чаным атурэ́чанай атурэ́чаным атурэ́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)