атру́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| атру́чванне | атру́чванні | |
| атру́чвання | атру́чванняў | |
| атру́чванню | атру́чванням | |
| атру́чванне | атру́чванні | |
| атру́чваннем | атру́чваннямі | |
| атру́чванні | атру́чваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)