атру́чванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
атру́чванне | атру́чванні | |
атру́чвання | атру́чванняў | |
атру́чванню | атру́чванням | |
атру́чванне | атру́чванні | |
атру́чваннем | атру́чваннямі | |
атру́чванні | атру́чваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)