ато́снік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ато́снік | ато́снікі | |
| ато́сніка | ато́снікаў | |
| ато́сніку | ато́снікам | |
| ато́снік | ато́снікі | |
| ато́снікам | ато́снікамі | |
| ато́сніку | ато́сніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)