атаяса́міць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. атаяса́млю атаяса́мім
2-я ас. атаяса́міш атаяса́міце
3-я ас. атаяса́міць атаяса́мяць
Прошлы час
м. атаяса́міў атаяса́мілі
ж. атаяса́міла
н. атаяса́міла
Дзеепрыслоўе
прош. час атаяса́міўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)