асігнава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. асігнава́нне асігнава́нні
Р. асігнава́ння асігнава́нняў
Д. асігнава́нню асігнава́нням
В. асігнава́нне асігнава́нні
Т. асігнава́ннем асігнава́ннямі
М. асігнава́нні асігнава́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)