асігнава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| асігнава́нне | асігнава́нні | |
| асігнава́ння | асігнава́нняў | |
| асігнава́нню | асігнава́нням | |
| асігнава́нне | асігнава́нні | |
| асігнава́ннем | асігнава́ннямі | |
| асігнава́нні | асігнава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)