асяцё́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. асяцё́р асятры́
Р. асятра́ асятро́ў
Д. асятру́ асятра́м
В. асятра́ асятро́ў
Т. асятро́м асятра́мі
М. асятры́ асятра́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)