асягне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
асягне́нне | асягне́нні | |
асягне́ння | асягне́нняў | |
асягне́нню | асягне́нням | |
асягне́нне | асягне́нні | |
асягне́ннем | асягне́ннямі | |
асягне́нні | асягне́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)