асцяро́жнічанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| асцяро́жнічанне | |
| асцяро́жнічання | |
| асцяро́жнічанню | |
| асцяро́жнічанне | |
| асцяро́жнічаннем | |
| асцяро́жнічанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)