асцява́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асцява́ты асцява́тая асцява́тае асцява́тыя
Р. асцява́тага асцява́тай
асцява́тае		 асцява́тага асцява́тых
Д. асцява́таму асцява́тай асцява́таму асцява́тым
В. асцява́ты (неадуш.)
асцява́тага (адуш.)		 асцява́тую асцява́тае асцява́тыя (неадуш.)
асцява́тых (адуш.)
Т. асцява́тым асцява́тай
асцява́таю		 асцява́тым асцява́тымі
М. асцява́тым асцява́тай асцява́тым асцява́тых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)