асцяба́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асцяба́ю асцяба́ем
2-я ас. асцяба́еш асцяба́еце
3-я ас. асцяба́е асцяба́юць
Прошлы час
м. асцяба́ў асцяба́лі
ж. асцяба́ла
н. асцяба́ла
Загадны лад
2-я ас. асцяба́й асцяба́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час асцяба́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)