асцю́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. асцю́к асцюкі́
Р. асцюка́ асцюко́ў
Д. асцюку́ асцюка́м
В. асцю́к асцюкі́
Т. асцюко́м асцюка́мі
М. асцюку́ асцюка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)