асуча́сненне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| асуча́сненне | |
| асуча́снення | |
| асуча́сненню | |
| асуча́сненне | |
| асуча́сненнем | |
| асуча́сненні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)