астыва́ючы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. астыва́ючы астыва́ючая астыва́ючае астыва́ючыя
Р. астыва́ючага астыва́ючай
астыва́ючае		 астыва́ючага астыва́ючых
Д. астыва́ючаму астыва́ючай астыва́ючаму астыва́ючым
В. астыва́ючы
астыва́ючага		 астыва́ючую астыва́ючае астыва́ючыя
Т. астыва́ючым астыва́ючай
астыва́ючаю		 астыва́ючым астыва́ючымі
М. астыва́ючым астыва́ючай астыва́ючым астыва́ючых

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)