аступі́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аступлю́ асту́пім
2-я ас. асту́піш асту́піце
3-я ас. асту́піць асту́пяць
Прошлы час
м. аступі́ў аступі́лі
ж. аступі́ла
н. аступі́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час аступі́ўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)