асту́джванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| асту́джванне | |
| асту́джвання | |
| асту́джванню | |
| асту́джванне | |
| асту́джваннем | |
| асту́джванні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)