аспрэ́чыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аспрэ́чу аспрэ́чым
2-я ас. аспрэ́чыш аспрэ́чыце
3-я ас. аспрэ́чыць аспрэ́чаць
Прошлы час
м. аспрэ́чыў аспрэ́чылі
ж. аспрэ́чыла
н. аспрэ́чыла
Загадны лад
2-я ас. аспрэ́ч аспрэ́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час аспрэ́чыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)