асо́ба

‘пра чалавека’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. асо́ба асо́бы
Р. асо́бы асо́б
Д. асо́бе асо́бам
В. асо́бу асо́б
Т. асо́бай
асо́баю		 асо́бамі
М. асо́бе асо́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)