асму́жлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асму́жлівы асму́жлівая асму́жлівае асму́жлівыя
Р. асму́жлівага асму́жлівай
асму́жлівае		 асму́жлівага асму́жлівых
Д. асму́жліваму асму́жлівай асму́жліваму асму́жлівым
В. асму́жлівы (неадуш.)
асму́жлівага (адуш.)		 асму́жлівую асму́жлівае асму́жлівыя (неадуш.)
асму́жлівых (адуш.)
Т. асму́жлівым асму́жлівай
асму́жліваю		 асму́жлівым асму́жлівымі
М. асму́жлівым асму́жлівай асму́жлівым асму́жлівых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)