асму́жаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
асму́жаны | асму́жаная | асму́жанае | асму́жаныя | |
асму́жанага | асму́жанай асму́жанае |
асму́жанага | асму́жаных | |
асму́жанаму | асму́жанай | асму́жанаму | асму́жаным | |
асму́жаны ( асму́жанага ( |
асму́жаную | асму́жанае | асму́жаныя ( асму́жаных ( |
|
асму́жаным | асму́жанай асму́жанаю |
асму́жаным | асму́жанымі | |
асму́жаным | асму́жанай | асму́жаным | асму́жаных |
Кароткая форма: асму́жана.
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)