асме́йванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
асме́йванне | асме́йванні | |
асме́йвання | асме́йванняў | |
асме́йванню | асме́йванням | |
асме́йванне | асме́йванні | |
асме́йваннем | асме́йваннямі | |
асме́йванні | асме́йваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)