асме́йванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| асме́йванне | асме́йванні | |
| асме́йвання | асме́йванняў | |
| асме́йванню | асме́йванням | |
| асме́йванне | асме́йванні | |
| асме́йваннем | асме́йваннямі | |
| асме́йванні | асме́йваннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)