аскарджа́ць

‘пратэставаць супраць якога-небудзь рашэння, пастановы, аспрэчваць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. аскарджа́ю аскарджа́ем
2-я ас. аскарджа́еш аскарджа́еце
3-я ас. аскарджа́е аскарджа́юць
Прошлы час
м. аскарджа́ў аскарджа́лі
ж. аскарджа́ла
н. аскарджа́ла
Загадны лад
2-я ас. аскарджа́й аскарджа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час аскарджа́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)