асеці́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. асеці́нка асеці́нкі
Р. асеці́нкі асеці́нак
Д. асеці́нцы асеці́нкам
В. асеці́нку асеці́нак
Т. асеці́нкай
асеці́нкаю		 асеці́нкамі
М. асеці́нцы асеці́нках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)