асеці́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. асеці́н асеці́ны
Р. асеці́на асеці́наў
Д. асеці́ну асеці́нам
В. асеці́на асеці́наў
Т. асеці́нам асеці́намі
М. асеці́не асеці́нах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)