асерадне́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
асерадне́нне | асерадне́нні | |
асерадне́ння | асерадне́нняў | |
асерадне́нню | асерадне́нням | |
асерадне́нне | асерадне́нні | |
асерадне́ннем | асерадне́ннямі | |
асерадне́нні | асерадне́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)