асейсмі́чны
прыметнік, адносны
| асейсмі́чны | асейсмі́чная | асейсмі́чнае | асейсмі́чныя | |
| асейсмі́чнага | асейсмі́чнай асейсмі́чнае |
асейсмі́чнага | асейсмі́чных | |
| асейсмі́чнаму | асейсмі́чнай | асейсмі́чнаму | асейсмі́чным | |
| асейсмі́чны ( асейсмі́чнага ( |
асейсмі́чную | асейсмі́чнае | асейсмі́чныя ( асейсмі́чных ( |
|
| асейсмі́чным | асейсмі́чнай асейсмі́чнаю |
асейсмі́чным | асейсмі́чнымі | |
| асейсмі́чным | асейсмі́чнай | асейсмі́чным | асейсмі́чных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)