асейсмі́чны
прыметнік, адносны
асейсмі́чны | асейсмі́чная | асейсмі́чнае | асейсмі́чныя | |
асейсмі́чнага | асейсмі́чнай асейсмі́чнае |
асейсмі́чнага | асейсмі́чных | |
асейсмі́чнаму | асейсмі́чнай | асейсмі́чнаму | асейсмі́чным | |
асейсмі́чны ( асейсмі́чнага ( |
асейсмі́чную | асейсмі́чнае | асейсмі́чныя ( асейсмі́чных ( |
|
асейсмі́чным | асейсмі́чнай асейсмі́чнаю |
асейсмі́чным | асейсмі́чнымі | |
асейсмі́чным | асейсмі́чнай | асейсмі́чным | асейсмі́чных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)