асвяці́ць

‘надаць святасць’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. асвячу́ асвяці́м
2-я ас. асвяці́ш асвяціце́
3-я ас. асвяці́ць асвяця́ць
Прошлы час
м. асвяці́ў асвяці́лі
ж. асвяці́ла
н. асвяці́ла
Загадны лад
2-я ас. асвяці́ асвяці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час асвяці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)