асвятля́льнік

‘свяцільня’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. асвятля́льнік асвятля́льнікі
Р. асвятля́льніка асвятля́льнікаў
Д. асвятля́льніку асвятля́льнікам
В. асвятля́льнік асвятля́льнікі
Т. асвятля́льнікам асвятля́льнікамі
М. асвятля́льніку асвятля́льніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)